W Południowej Karolinie w końcu mogliśmy zwiedzić prawdziwy las i bez łamania prawa do niego wjechać. WOW ;) To pierwszy narodowy las, który spotkaliśmy po 1000 mil i było nam baaardzo przyjemnie. Były wysokie, piękne sosny, ładna niekończąca się droga ;) oraz cudowna pogoda. Taki wyjątkowy las ma swoja nazwę Francis Marion National Forest. Jak widać na zdjęciach miód malina
Zaraz po kojącej naturze przywitał nas olbrzymi podwieszany most, który prowadzi do Charleston, najstarszego miasta w Południowej Karolinie. Na szczęście zrobili szeroka ścieżkę pieszo-rowerową na tym 4 km olbrzymie, wiec nie musieliśmy się integrować z pędzącymi autami (tym razem :) Gdy nastał nowy dzień wybraliśmy się na male zwiedzanie pierwszej osady założonej w tym stanie przez angielskich kolo. Przepiękny park wypełniony niezniszczalnymi dębami wirginijskimi, są trochę inne niż polskie, ale tez robią spektakularne wrażenie, szczególnie gdy są porośnięte tzw. brodami (ang. Spanish moss), po polskiemu to oplątwa brodaczkowa :) W każdym razie te dwie rośliny powiązane ze sobą tworzą gotycki klimat i tylko sie zesr.. ze strachu ;) Dąb pod którym mamy fote podobno ma 700 lat. Nazbierałam trochę jego żołędzi, wiec mam nadzieje ze uda się go wyhodować w naszej polskiej ziemi (musi mieć dobre geny skoro tyle przetrwał)
Wracając do atrakcji turystycznej to słabe to miejsce tzw. Charles Towne Landing. Nic ciekawego, ale można było tam jeździć tam rowerem i wypić piwko :) Zapomniałabym o replice siedemnastowiecznego statku the Adventure, który zwiedziliśmy w tymże miejscu. Był to statek towarowy i pływał z kilkoma murzomajtkami, rumem, cukrem i żelazem, pomiędzy Nowym Jorkiem i Charles Towne. Po lekcji historii mieliśmy w planach dojechać do knajpy, czy tez smażalni krewetek (najlepszej w mieście), i po 10 km okazało się ze jest zamknięta, bo poniedziałek pff.Album
